گاهی حباب‌ها به واسطه تغییرات ایجاد‌شده در ساختارها ایجاد می‌شوند. به عنوان مثالی در این زمینه می‌توان به حباب ایجاد‌شده در ژاپن، در سال‌های 1986 تا 1991 میلادی اشاره کرد. مواردی که منجر به بروز این بحران شدند به طور خلاصه عبارتند از: در سال 1985، ژاپن تحت فشارهای بین‌المللی مجبور به افزایش ارزش «ین ژاپن» در مقابل سایر ارزهای خارجی شد. تقریباً همزمان با این مساله، قوانین بانکی نیز در موارد مختلف تسهیل شد و دسترسی افراد به منابع بانکی را افزایش داد. تسهیل دسترسی به منابع بانکی، سیاست‌های پولی آسان (همچون کاهش نرخ بهره بانکی) و غیرسختگیرانه و خوش‌بینی نسبت به آینده اقتصادی، به افزایش سرمایه‌گذاری در بازارهایی همچون سهام و املاک و مستغلات، با هدف سفته‌بازی (کسب بازده بالا در کوتاه‌مدت) منجر شد. این امر افزایش شدید قیمت‌ها در این دو بازار را به همراه داشت. به عنوان مثال، محاسبات نشان می‌داد در زمان اوج قیمت‌ها، منطقه‌ای به مساحت یک کیلومتر‌مربع در مرکز توکیو (محل قرار گرفتن قصر امپراتور) ارزشی بیش از کل املاک کالیفرنیا داشت! تغییر دیدگاه‌ها نیز می‌تواند منجر به ایجاد حباب شود. بحران دات کام مثال خوبی در این زمینه است. در بازار سهام آمریکا، شرایط به گونه‌ای پیش می‌رفت که سرمایه‌گذاران نسبت به شرکت‌های فعال در حوزه اینترنت بسیار امیدوار شده بودند و همین مساله رشد غیر‌منطقی قیمت‌ها در این بخش را به همراه داشت. این دیدگاه به حدی رایج شده بود که عبارتی تحت عنوان Prefix-investing ابداع شد. این عبارت به این واقعیت اشاره داشت که کافی است قبل از عنوان هر شرکتی حرف e (نماد شرکت‌های فعال در حوزه اینترنت) اضافه شود تا قیمت سهم را شدیداً بالا ببرد.